Vanuit de optiek van bovenstaande definitie bezien, bestaan er geen sportHelden. Robin van Persie of ene Wesley? Kom nou, die voetballen toch voor eigen eer en glorie en wellicht vooral voor eigen portemonnee. Ik gun het ze, maar Helden? Is wielrenner Wout Poels, die na een val 20 kilometer stug doorfietst met ernstige inwendige en uitwendige blessures, die ruimschoots goed zijn voor een weekje intensive care, een Held? Nee! Je zou zelfs de stelling kunnen aanhangen dat onze Wout wel heel erg onverstandig bezig was en met de nodige dwang tegen zichzelf beschermd had moeten worden. Desondanks kun je hen, ook een onverstandige Poels, respecteren en zo nodig bewonderen. Topsporters weten velen te motiveren en te inspireren, maar Helden? Nee, voor mij zijn het geen Helden.
In de "Alpe d'HuZes wereld" worden diegenen die strijden tegen kanker tot Helden gemaakt evenals de duizenden die jaarlijks begin juni de Alpe d'Huez oprijden. Ik snap en respecteer de poging om mensen die in het verleden "vergeten" zijn geweest een zichtbaar en eervol podium te geven. Toch voel ik me ongemakkelijk bij deze vorm van overcompensatie. Goed, ik ken, zoals ieder, onweerstaanbaar moedige mensen en daarmee zijn ze zeker een inspiratiebron voor velen. Bewondering. Ja. Maar Helden? Uiteindelijk poogt ieder die strijdt tegen kanker primair beter te worden maar dan gaat het wel om eigen gezondheid. En volkomen terecht!
Zijn wij Helden als we straks een steile berg beklimmen op 1 september aanstaande? Desnoods tot de uitputting erop volgt? Natuurlijk niet! De volgende dag zijn we weer alive and kicking......
Wie zijn dan wel Helden?
Die man die in de Tweede Wereldoorlog joden onderdak bood vanuit een simpel en oerkoppig moreel principe -"dit doe jij mijn medemens niet aan"- en uiteindelijk eenzaam stierf in het duingebied van de Waalsdorpervlakte.
Die vrouw die, bij leven, volstrekt overtuigd een orgaan afstond aan een ander. Opdat die ander zou leven.
Als je veel betekend hebt in deze maatschappij krijg je een lintje van de koningin. Zoals de voorzitter van het bestuur van de Amro Bank, die er een zooitje van gemaakt had en als dank voor bewezen (wan-) prestaties met maar 24.000.000 euro afzwaaide en dat heel normaal vond. Doei................ arme man!
Die man uit de Tweede Wereldoorlog heeft postuum een lintje gekregen en zijn vrouw een helaas karig pensioentje van vadertje Staat. Maar zijn familie kan nog 2000 jaar trots op hem zijn............... rijke man!
Die vrouw, die bij leven belangeloos een orgaan afstond, heeft nooit een lintje gekregen. Volkomen onterecht. Wat ze wel kreeg is een logo achterop een wielershirt. Terecht. Nou ja.... dat vind ik dan.
Dit logo staat op de achterkant van onze wielershirts. Ik kijk er vaak tegenaan, uiteraard vooral tijdens de ritten. Ik volg dit logo graag, vele kilometers............Tijdens dat volgen fluit of neurie ik soms zachtjes mee met Triggerfinger, "I Follow Rivers":
You're my river running high, run deep, run wild
I, I follow, I follow you, deep sea baby, I follow you
I, I follow, I follow you, dark room honey, I follow you
